نقص توجه بیماران آلزایمر در اجرای تکلیف دوگانه

اهداف: هدف پژوهش حاضر، ارزیابی نقص تقسیم توجه در بیماران آلزایمر (ad) با استفاده از روش تکلیف دوگانه است تا مشخص شود که آیا از این روش می توان برای تشخیص زودهنگام ad استفاده کرد یا خیر. مواد و روش ها: 23 فرد مسن (یازده زن و دوازده مرد) به طور داوطلبانه در تحقیق شرکت کردند: سیزده بیمار ad و ده فرد مسن سالم گروه کنترل. کاربندی آزمایشی شامل کوشش های مجزا و هم زمان با دو سطح دشواری بود. در وضعیت تک کاره از شرکت کنندگان خواسته شد ماه های سال را با ترتیب معمولی (آسان) و معکوس (دشوار) پشت سرهم بیان کنند. آن ها یک تکلیف بینایی، فضایی و حرکتی کامپیوتری از نوع پیگردی را نیز اجرا کردند. در وضعیت دوگانه، شرکت کنندگان هم زمان با اجرای تکلیف پیگردی، یکی از تکالیف یادآوری ماه های سال را نیز اجرا می کردند.  یافته ها: یک اثر تعاملی (بیماری×سطح دشواری) معنادار مشاهده شد. به این صورت که در بیماران ad افت عملکرد اجرای هم زمان دو تکلیف تابع سطح دشواری تکلیف بود، در حالی که برای افراد مسن گروه کنترل این گونه نبود.  نتیجه گیری: نتایج تحقیق حاضر درک ما در زمینه نقص های توجه بیماران ad را افزایش می دهد و نیز نشان می دهد در ارزیابی توجه افراد مبتلا به مشکلات شناختی، باید نقش بار شناختی تکالیف به کار رفته در روش تکلیف دوگانه نیز به عنوان یک عامل میانجی در نظر گرفته شود.